Ik heb enkele mooie trainingsweken achter de rug dus had wel zin om er iets van te maken. Met het ontbreken van enkele toppers was de mogelijkheid er wel om er iets moois van te maken.
Na enkele rustige rondjes kwamen er enkele demarrages van onder andere Wannes Van Praet, Matthias Vosté en Stijn Van Hove. Toen het even stil viel trok ik in de aanval samen met Jens Maertens. Die moest echter lossen, dus raakte ik met nog een 30-tal km te gaan alleen op kop. Ondertussen had ik een voorsprong van een 20-tal seconden opgebouwd, die ik ronde per ronde stelselmatig uitbouwde. Achteraf hoorde ik dat enkele sterke mannen zich stuk beten op de voorsprong en uit koers stapten. Een aantal ronden voor het einde dubbelde ik de groep van 3 achtervolgers en wist ik me zegezeker. In mijn laatste ronde liet ik het groepje weer rijden en kwam alleen over de meet als Belgisch kampioen marathon. Een beloning voor de vele trainingsuren van de afgelopen maanden, en misschien wel mijn mooiste zege ooit.