Vanaf dan werd het een heel geanimeerde wedstrijd. De hele wedstrijd door waren er ontsnappingspogingen, waardoor het tempo ook de hele tijd vrij hoog bleef. We reden goed, en iedereen van de ploeg kon af en toe meekomen met een kopgroep. Geen enkele kopgroep kreeg echter de ruimte. Ook was het moeilijk om een positie voorin vast te houden.
Met nog een vijftal ronden voor de boeg reden Niels Mesu en Simon Schouten weg uit het peloton. Rob Hadders reed het gat dicht, en kwam 2,5 ronde voor het einde aansluiten bij deze 2 mannen. Aangezien we met de ploeg een mooi treintje hadden opgezet besloot ik het niet te laten stilvallen en trok ik vol door. Perfect gedirigeerd door ploegmaat Ted die vlak achter me zat kon ik voorkomen dat nog iemand wegreed, en probeerde ik onze sprinters goed naar de finale te loodsen. 2,5 ronde is echter wat vroeg, dus bij het ingaan van de laatste ronde viel ik echter al wat stil, waardoor Ted iets te vroeg op kop kwam.
Uiteindelijk had de wedstrijd dus een halve ronde minder lang moeten zijn om ons treintje te doen werken.
Op naar de volgende wedstrijd in Yerseke. Ik rijd 's ochtends, en afhankelijk van het programma ook nog in de vroege namiddag ook nog enkele afstanden op het BK in Ertvelde.