Over Otterlo kunnen we kort zijn: het parcours en ikzelf zullen nooit goede vrienden worden. Ik startte vrij goed, maar kwam de chicane die er elke ronde van 800m in zit telkens minder goed door dan de anderen waardoor ik vrij snel achterin verzeild geraakte en steeds weer een gaatje moest dichtrijden. Na 3/4 wedstrijd lukte dit niet meer en stapte ik uit de race. Vooral m'n rug zat ook serieus vast. Het BK marathon twee dagen later op Pinkstermaandag startte ik nog met de rugpijn die ik aan Otterlo overhield. Op het mooie parcours zorgde dit voor heel wat last op de klim. Ik moest de koplopers halfkoers dus laten gaan, en vervolmaakte de rest van de wedstrijd solo op een 9de plaats. Jammer, want op dit parcours had er meer ingezeten. De komende wedstrijdloze periode zal vooral dienen om de rug te laten genezen en een beetje energie bij te tanken.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archief
Juni 2016
|