De driedaagse van Zandvoorde was er dit jaar eentje om snel te vergeten.
Donderdagavond had ik, na een weekje skateles te geven, koorts gekregen, en ook last aan mijn luchtwegen. Vrijdag voelde ik me wat beter, maar zeker nog niet topfit. Ik besloot om de 300m op de driedaagse niet mee te rijden, en enkel de 10km te rijden. Het programma duurde heel lang, waardoor wij pas na 23u konden starten. Ik was moe, maar besloot om toch te rijden. Aanvankelijk kon ik goed volgen, maar na een kleine 40 ronden moest ik, zonder echt voluit te gaan, toch de groep laten rijden. Op zaterdag voelde ik me weer wat minder, dus besloot ik de wedstrijden die dag niet mee te rijden. Zondag stond de wegkoers op het programma. Ik had vrij goed geslapen en besloot te starten. Al vlug voelde ik echter dat ik als het wat sneller ging heel moeilijk kon ademhalen. Ik werd na 20km gelost uit het peloton aan hartslag 160. Duidelijk nog niet gerecupereerd dus. Het signaal om deze week voldoende rust te nemen in de hoop om klaar te zijn voor de Bartlehiemtocht in Hallum komende zaterdag. Omdat het niet de eerste keer is dat ik een koortsaanval heb, en op het randje van mijn energiereserve zit, ga ik na het seizoen een langere rustperiode inlassen. Het schaatsen zal deze winter eens naar de achtergrond verschuiven, om volgend jaar een b
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archief
Juni 2016
|