Op vrijdag stond een 10km puntenkoers op het programma. Ik hield het 30 van de 50 ronden vol voor ik samen met een Italiaan die me nog wat hinderde in de bocht moest lossen. M'n beste 'prestatie' in Zandvoorde tot nu toe sinds de oude mundialpiste vervangen werd door een nieuwe Vesmacopiste.
Op zaterdag stond een 8km op het programma. Hiervan kon ik 25 van de 40 ronden vervolmaken. Alweer niet slecht, hoewel het naar mijn gevoel minder soepel ging dan op vrijdag.
Op zondagvoormiddag staat ieder jaar m'n favoriete wedstrijd van deze driedaagse op het programma: de wegkoers. 30km die ondanks klinkertjes, putten en linke bochten toch ieder jaar garant staat voor een klein uurtje laagvliegen. Dit jaar was het niet anders. Ik stond helaas vrij achterin bij de start en werd de eerste tientallen meters vooruit geschopt. Meteen achtervolgen en lossende groepjes inhalen was het gevolg. Dit lukte vrij goed. Ik kon nog net het moment waarop Bart Swings voor z'n solo vertrok meemaken van in het eerste peloton. Nadien kon ik het tempo en de versnellingen goed volgen. Ik kon ook de talrijke valpartijen en gevaarlijke acties goed ontwijken en kwam dus zonder kleerscheuren aan de aankomst op een 33e plaats. (van 112 starters) Ik wou nog opschuiven naar voor om mee te sprinten want fysiek voelde ik me nog vrij goed. Het duw- en trekwerk belette me dit te doen. Al bij al houd ik een goed gevoel over na deze drie dagen en kijk ik er naar uit om volgende week de 100km in Hallum te rijden.