Ik stond dan ook, een beetje tegen m'n natuur in, zeer ontspannen en rustig aan de start. Genieten van het moment, tijdens het afzien, dat was het eerste voornemen.
Het ging van bij de start erg hard. Zo ging de snelste ronde (2km) bijna 20 seconden sneller dan ik ooit eerder op dit parcours reed. Waar ik vorig jaar en tijdens het WK een aantal jaar geleden bij de eerste echte tempoversnelling van de echte toppers meteen op m'n limiet botste verteerde ik deze versnellingen die er constant waren ditmaal goed. Dat het hard ging was te merken aan het feit dat de groep ronde na ronde werd uitgedund. Na 11 van de 18 ronden moest ik helaas ook de rol lossen. (analyse van de GPS toont me dat we op dat moment een tijdje boven de 60 km/u gereden hebben) Nadat het peloton even stil viel kwam ik nog tot op 5m maar de tempoversnelling die toen volgde was de doodsteek. Ik moest de groep laten gaan en reed nog enkele rondjes op eigen tempo verder, toen op plaats 27 (en na Bart Swings als tweede Belg) in de wedstrijd. Nadat ik gedubbeld werd kreeg ik het teken van de jury dat ik (volgens de regels) de wedstrijd moest verlaten. Een beetje jammer dat een aantal anderen die achter mij reden wel mochten/konden doorrijden en zo in de officiƫle uitslag (waar ik 32e werd) toch nog voor mij terecht kwamen.
Die uitslag is achteraf bekeken vooral bijzaak. Het goede gevoel tijdens de wedstrijd is hetgeen ik het meest moet onthouden. De zwakke puntjes die ik tijdens deze wedstrijd ervaren heb zijn met een juiste aanpak zeker nog wat te verbeteren. Hopelijk dus volgend jaar, als het EK in Oostende wordt gereden, terug aan de start voor een nog beter resultaat.
Dit seizoen resten er nog 2 wedstrijden: de Kees Verkerk Classic (70km) in Puttershoek op 13 augustus en de Bartlehiemtocht (100km) in Hallum op 20 augustus. Nadien pik ik waarschijnlijk nog enkele wieler- en/of loopwedstrijdjes mee vooraleer de winter in te duiken.