Na de rondjes achter de auto probeerde ik snel naar voor te rijden. Dit ging vrij vlot en ik kon ook weer een paar keer meespringen met een klein groepje. Niemand kreeg echter de ruimte, dus het was snel duidelijk dat het een sprint zou worden. Ik zette me achteraan en besloot niet mee te sprinten om geen risico's te nemen.
Op een kleine 2 km van de aankomst viel het peloton echter stil en week volledig uit naar de linkerkant van de weg terwijl ik rechts zat. Ik zette vol aan (56,5 km/u zo zou later blijken :-) en sprong weg uit het peloton. Helaas werd er niet getwijfeld en werd ik op enkele honderden meters van de streep weer bijgehaald en ingelopen.
Al bij al leuk dat ik het nog kon proberen nadat ik al beslist had om me niet te mengen in het gewoel in de finale. Op naar de volgende uitdagingen: volgend weekend 2-daagse Zemst, 20 september loopwedstrijd Waterland-Oudeman, 27 september wielerwedstrijd in Sint-Laureins en 18 oktober de bosduatlon in Lembeke.