Gisteren werd in Beilen alweer een criterium voor de World On Wheels-competitie gereden. Op een smal parcours, met vrij ruw asfalt moesten we 42 ronden afleggen om aan onze 30km te raken.
De eerste ronden kon ik mijn ritme niet goed vinden. Daardoor reed een kopgroep weg. Op het moment dat deze ongeveer 10 seconden voorsprong hadden heb ik alleen het gat met de kopgroep gedicht. Daar was de samenwerking niet optimaal maar kon ik door eens een ronde goed door te geven de kopgroep uitdunnen en ondertussen ook een premiesprint winnen.
Hierna was de samenwerking wel goed, en kregen we het peloton in het vizier. Ook de tweede premiesprint wist ik te winnen.
Met nog een tiental ronden te gaan dubbelden we het peloton. Hierdoor moesten we 2 ronden extra rijden.
Op het moment dat het peloton afsprintte zat ik in het wiel van iemand waarvan ik dacht dat hij ook in de kopgroep zat. Het was echter z'n ploegmaat die in de kopgroep zat, dus ik had me misrekend. Hierdoor twijfelde ik even en kon Jochem Uithoven demarreren. Ik wist dat hij sterk finishte dus reed het gat dicht. De laatste ronde ging ik op kop in, en ging ik vol door. In de laatste rechte lijn kon Jurrian Haasjes me nog net op de finish kloppen. De jury had enkele minuten nodig om uit te maken wie won, het verschil was slechts enkele millimeters. Als je op die manier tweede wordt blijf je toch wel met wat ontgoocheling achter, maar het sterke gevoel is een opsteker naar de belangrijke maand augustus toe.
Klik hier voor het verslag van Skatepodium.
Klik hier voor het artikel van het Nieuwsblad.
0 Reacties
Gisteren werd in Staphorst een wedstrijd in de World on Wheels-competitie gereden. Ik voelde me nog niet schitterend, maar besloot om toch te rijden. Het is weer van dat. De vakantie begint en ik ben ziek. Gelukkig niet zo erg als vorig jaar. Toen kon ik bijna niet uit de zetel komen. Nu kan ik nog wel actief zijn, maar ik voel me toch niet 100%. Daarom zal ik naar alle waarschijnlijkheid de wedstrijd komende donderdag in Oldebroek laten schieten om in Staphorst wel fit aan de start te kunnen staan. Ik kan wel trainen, maar voelde gisteren op training aan de Blaarmeersen (foto onder) dat ik bij zware inspanningen niet voluit kan gaan. Ik ben ook sneller moe dan anders. Ik zal dus proberen rustig wat te trainen en genoeg te rusten. Tiens, ik heb een Hollands accent... :-) Vandaag stond een wedstrijd voor de World on Wheelscompetitie op het programma in Oldebroek. Oldebroek was ooit de bakermat van het skeeleren, met vele toeschouwers langs de kant. Een klein rondje, wat niet echt mijn ding is. Een aantal mensen hadden me er al op gewezen. Iets wat ontbrak op mijn site was mijn palmares, met de belangrijkste uitslagen uit mijn skeelercarrière. Ik heb er dus eventjes werk van gemaakt en bij elk jaar de belangrijkste uitslagen en een foto uit dat jaar geplaatst. Jullie kunnen dit palmares links in de navigatiebalk onder "programma en uitslagen" vinden. Het zag er niet goed uit onderweg naar Lisse, de gemeente waar je de tulpen in de Keukenhof kan gaan bekijken. De regen viel met bakken uit de lucht, en dat is niet echt wat een mens zin doet krijgen in 42 km skeeleren. Zo, na een tijdje zonder wedstrijden vliegen we er dit weekend weer in. De Holland Inline Cup van Lisse, die jammergenoeg (dankzij de professionele (ahum) aanpak van Skatepodium) de mooie wedstrijd van Zaanstad vervangt. Dit weekend worden in Nederland de nationale kampioenschappen op de piste gereden. Vrijaf voor de Belgskes dus. Een goed moment om goed te trainen, en dat doen we sinds deze week op nieuw materiaal. Afgelopen weekend stonden opnieuw 2 koersen op het programma. Zaterdag Vorden, en zondag het BK marathon in Wilrijk. Zondag in Wilrijk stond het BK marathon op het programma. Op een rondje van 900m moesten we een kleine 50 rondjes rijden. Ik reed waarschijnlijk nog wat beter dan gisteren. Ik kon een aantal keer wegspringen, meegaan met een groepje en gaten toerijden. Op het moment toen het eerste peloton door het harde tempo en de serieuze tempoversnellingen van Bart Swings, Stijn Van Hove en andere Ferre Spruyts nog slechts uit 10 renners bestond en we nog een 10-tal rondjes te gaan hadden begon ik te geloven dat een top vijf er wel in zat. Toen ik in een putje reed spatte mijn droom echter uiteen. Ik hoorde en klakgeluid en wist meteen dat m'n frame was losgekomen. Vaarwel BK, vaarwel goede klassering. |