Gisteren stond mijn tweede marathon van het seizoen op het programma, alweer in Breda. Mijn lieverd en Marieke waren mee om te supporteren. Ik werd naar de baan gevoerd, ideaal dus...
We waren met wat meer rijders. C1 en C2 reden dus een afzonderlijke wedstrijd. Ik zat van in het begin vrij gemakkelijk te rijden, en had soms het gevoel dat ik wel sneller kon. Niet slecht dus.
Op 10 ronden van het einde begon de echte finale, en ik zat nog vrij goed. Een vijftal ronden voor het einde probeerde ik nog weg te rijden, maar meer dan twee rondjes voor het peloton uitrijden zat er niet in.
Toen ik weer gegrepen werd ging Rik Koppelaar aanvallen. Ik twijfelde even, maar had eigenlijk direct moeten meegaan. Op twee ronden van het einde heb ik dan maar mijn eindsprint al ingezet. We konden Rik Koppelaar nog bijna bijhalen, maar hij won toch met een schaatslengte. Ook de andere Belgische deelnemer Benjamin Willekens wist me nog te vloeren door zijn schaats vooruit te steken op de lijn, zodat ik uiteindelijk derde werd.
Al bij al een hele verbetering buiten vorige week, met nog steeds het gevoel dat er nog meer in zit, en een voorlopige tweede plaats in het klassement in Breda.