Gisteren werd in Beilen alweer een criterium voor de World On Wheels-competitie gereden. Op een smal parcours, met vrij ruw asfalt moesten we 42 ronden afleggen om aan onze 30km te raken.
De eerste ronden kon ik mijn ritme niet goed vinden. Daardoor reed een kopgroep weg. Op het moment dat deze ongeveer 10 seconden voorsprong hadden heb ik alleen het gat met de kopgroep gedicht. Daar was de samenwerking niet optimaal maar kon ik door eens een ronde goed door te geven de kopgroep uitdunnen en ondertussen ook een premiesprint winnen.
Hierna was de samenwerking wel goed, en kregen we het peloton in het vizier. Ook de tweede premiesprint wist ik te winnen.
Met nog een tiental ronden te gaan dubbelden we het peloton. Hierdoor moesten we 2 ronden extra rijden.
Op het moment dat het peloton afsprintte zat ik in het wiel van iemand waarvan ik dacht dat hij ook in de kopgroep zat. Het was echter z'n ploegmaat die in de kopgroep zat, dus ik had me misrekend. Hierdoor twijfelde ik even en kon Jochem Uithoven demarreren. Ik wist dat hij sterk finishte dus reed het gat dicht. De laatste ronde ging ik op kop in, en ging ik vol door. In de laatste rechte lijn kon Jurrian Haasjes me nog net op de finish kloppen. De jury had enkele minuten nodig om uit te maken wie won, het verschil was slechts enkele millimeters. Als je op die manier tweede wordt blijf je toch wel met wat ontgoocheling achter, maar het sterke gevoel is een opsteker naar de belangrijke maand augustus toe.
Klik hier voor het verslag van Skatepodium.
Klik hier voor het artikel van het Nieuwsblad.