Gisterenavond om 23u werd in Breda de derde marathon voor de competitie gereden. Al bij het eerste rondje inlopen voelde ik het: benen slecht, maag beetje overhoop, en ook wat tandpijn.
Ook de inrijrondjes op het ijs voelden niet goed aan. Mijn rechterbeen verzuurde te snel. Misschien woensdag net iets te hard getraind op de schaatsplank, en nog niet gerecupereerd.
In de wedstrijd stonden een aantal rijders die ik nog niet kende aan de start, maar ik werd al snel gewaarschuwd: Wouter Meskeren Patrick Goverse kunnen er wat van.
De wedstrijd werd aan een redelijk onregelmatig tempo gereden. Iets wat niet echt voor mij is. Laat mij maar een deftig tempo rijden, en dat blijf ik dan rijden.
Op een 15-tal ronden van het einde merk ik tot mijn verbazing dat ik door dat tempo rijden los ben van de rest van de groep. Ik twijfel eventjes, maar zie de groep dan ook twijfelen. Het signaal dus om door te gaan. Een 5-tal ronden rijd ik dus vollebak rond, tot ik ze weer zie naderen. IK heb maximum een halve ronde voorsprong gehad, maar merk dat ik het toch niet haal dus ik laat me inlopen. Op vier ronden van het einde probeer ik het nog eens. Een groepje van drie valt aanals ze me op drie ronden bijhalen. Op een goede dag kan ik direct mee, maar ik moest passen deze keer. Een vierde plaats dus. Niet slecht, maar het gevoel was niet goed.