Afgelopen weekend stonden opnieuw 2 koersen op het programma. Zaterdag Vorden, en zondag het BK marathon in Wilrijk.
Over het weekend kan ik heel kort zijn: superbenen en 2 keer toch een slecht resultaat. Een kleine verduidelijking is dus wel op z'n plaats, want dat hoort niet echt samen.
In Vorden moesten we 30km rijden, op een supersnel rondje. Ik probeerde halfkoers met een groepje weg te raken, maar ik moest het alleen zien te klaren. Er ging immers niemand mee, en ik reed vrij snel een mooie voorsprong bij elkaar. Dan moet een mens doorrijden hé. Na een viertal rondjes (ongeveer 5km) alleen voorop liet ik me toch weer inlopen. Ik probeerde ook nog eens weg te springen in de laatste premiesprint, die ik won. Dit lukte echter niet. Het groepje dat erna wegsprong had meer geluk. Gegokt en verloren dus. In de peletonssprint ging ik in het verkeerde treintje zitten en raakte ik ingesloten. Ondanks de goede benen slechts een 36e plaats.
Zondag in Wilrijk stond het BK marathon op het programma. Op een rondje van 900m moesten we een kleine 50 rondjes rijden. Ik reed waarschijnlijk nog wat beter dan gisteren. Ik kon een aantal keer wegspringen, meegaan met een groepje en gaten toerijden. Op het moment toen het eerste peloton door het harde tempo en de serieuze tempoversnellingen van Bart Swings, Stijn Van Hove en andere Ferre Spruyts nog slechts uit 10 renners bestond en we nog een 10-tal rondjes te gaan hadden begon ik te geloven dat een top vijf er wel in zat. Toen ik in een putje reed spatte mijn droom echter uiteen. Ik hoorde en klakgeluid en wist meteen dat m'n frame was losgekomen. Vaarwel BK, vaarwel goede klassering.
Zo zie je maar, resultaten zeggen niet altijd alles. Qua resultaat was het een barslecht weekend, maar qua gevoel was het super. Nu komen er 2 weekends zonder wedstrijd aan, die ik zal gebruiken om goed te trainen. Ook komen deze weekends ideaal, want de drukste periode uit het schooljaar komt er de komende weken aan.