Ik ben nog steeds enorm aan het balen, zoals men dat met een mooi Nederlands woord dan zegt. (Geloof me, ik kon gisteren vlak na de koers ook veel minder mooie woorden verzinnen.) Maar goed, het typen van het verslagje zal me misschien opluchten. Ik heb mezelf trouwens vandaag een baaldag gegund, en wil er vanaf morgen gewoon weer voor gaan.
Het begon al slecht op de Antwerpse ring. Waar de GPS bij het oprijden van de ring 12u15 aangaf als geschatte aankomsttijd, was dat 1km verder al 13u. Toen het in de file echt kritiek begon te worden heeft Frank met een prachtige actie ons toch op weg gezet richting Hallum. Geschatte aankomsttijd bij het verlaten van de file: 13u35. Start van de wedstrijd: 14u. Onderweg dan ook nog eens gestopt om een toilet op te zoeken, nog eens v oor de brug gestaan. Resultaat: om 13u45 waren we in Hallum. Als je weet dat ik me graag op 't gemak voobereid en opwarm zie je al dat het geen al te goeie start was.
In de wedstrijd reed ik niet ontspannen, maar wel mooi mee voorin. Ik ging geregeld mee met ontsnappingen, en reed Hallum zelfs binnen bij de eerste passage (na 30km) in een groepje met een lichte voorsprong. Het groepje met de latere winnaar en de nummer twee lieten we wel rijden. (onder het motto, 'k ga het hier niet allemaal alleen doen) We hielden het groepje constant in het visier maar op 10km van de meet begint het te regenen. Een aantal jongens hadden voor de zekerheid een regenwielcombinatie gestoken. Ik niet. Met als gevolg dat het zeker niet meer te doen was. Al glijdend, en bibberend van de kou door de regen en hagel (tot kramp toe) klampte ik aan om in Hallum als 7e over de meet te bollen. Niet slecht hoor je dan, maar het is niet waarvoor ik gekomen was. Een redelijke ontgoocheling, maar goed, morgen vliegen we er weer in. 't Zal op de fiets te doen zijn want ik heb de blessure aan mijn enkel die ik opliep op training een drietal weken terug er niet beter op gemaakt. Nog even afwachten of ze genoeg herstelt om in Sneek aan de start te komen.