Over Otterlo kunnen we kort zijn: het parcours en ikzelf zullen nooit goede vrienden worden. Ik startte vrij goed, maar kwam de chicane die er elke ronde van 800m in zit telkens minder goed door dan de anderen waardoor ik vrij snel achterin verzeild geraakte en steeds weer een gaatje moest dichtrijden. Na 3/4 wedstrijd lukte dit niet meer en stapte ik uit de race. Vooral m'n rug zat ook serieus vast. Het BK marathon twee dagen later op Pinkstermaandag startte ik nog met de rugpijn die ik aan Otterlo overhield. Op het mooie parcours zorgde dit voor heel wat last op de klim. Ik moest de koplopers halfkoers dus laten gaan, en vervolmaakte de rest van de wedstrijd solo op een 9de plaats. Jammer, want op dit parcours had er meer ingezeten. De komende wedstrijdloze periode zal vooral dienen om de rug te laten genezen en een beetje energie bij te tanken.
0 Reacties
De benen en (vooral) de rug waren nog niet goed bekomen van de marathon in Gouda of er stond hen alweer een zware beproeving te wachten in Kessel-Lo. Op het BK op de weg besloot ik alleen de 10km afvalling te rijden. Het tempo lag van bij het begin hoog en ik kwam nooit goed in m' ritme. Ik viel dus halverwege de koers af toen ik als laatste de finishlijn passeerde. Het kortere werk wordt jaar na jaar minder. (Zou ik oud worden?) Komende week de riem er even af en volgende week op zaterdag de volgende marathoncup in Otterlo en maandag het BK marathon in Haasrode.
Mei is een drukke wedstrijdmaand, met afgelopen zaterdag alweer de volgende marathoncup in Nederland. Op het afgesloten skeelerparcours van S.C. Gouda stonden 31 rondjes op het programma.
Het werd een snelle wedstrijd, met de hele tijd snelle bochtjes. Ik kon goed meerijden en af en toe voorin meespringen. Iedere kopgroep werd echter snel teruggepakt waardoor al snel duidelijk werd dat de wedstrijd op een massasprint zou eindigen. In deze sprint drong ik niet aan en eindigde in de buik van het peloton op een 19e plaats. De voorbije 2 marathons sloot ik met een minder gevoel af. Steenwijk was op woensdag en ik had na een voormiddag werken en een lange autorit al geen goed gevoel in de benen bij het opwarmen. Voornamelijk m'n rug voelde niet echt los aan. Na een zware val in het peloton blokkeerde ik volledig en verloor ik de aansluiting vooraan. Ik kon de koers nog uitrijden in een tweede groepje maar had er meer van verwacht. De wedstrijd op zaterdag in Beilen zou bepaald worden door de weersomstandigheden. Tijdens de dameswedstrijd regende het dus ik besloot om op regenwielen te starten. De helft van het parcours was echter pas een week geasfalteerd en was zelfs met regenwielen nog glad. Bovendien droogde het door de wind heel snel op waardoor mijn keuze voor regenwielen zorgde dat ik het heel zwaar kreeg. Ik belandde alweer in een tweede groep en kon de aansluiting niet meer maken. Het gevoel was al beter dan woensdag, maar ik heb niet de sterkte om op regenwielen de oversteek te maken. Toen de laatste 10 minuten de hemelsluizen open gingen kon ik uiteindelijk toch nog voordeel halen uit de keuze voor regenwielen en eindigde ik op een dertiende plaats. |
Archief
Juni 2016
|