Vanaf de start om 16u op zaterdag 30/06 tot aan de aankomst 24u later op zondag 01/07 kunnen jullie de resultaten en de stand live meevolgen op de website www.matsport.fr waar je in de rechterkolom kan doorklikken naar de "24h du Mans Roller"
Komend weekend (30 juni - 1 juli) rijd ik weer in de ploeg Powerslide-Ligne Droite de 24u van Le Mans. Voor het derde jaar op rij zal ik samen met 9 anderen het beste van mezelf geven om op 24u tijd zoveel mogelijk rondjes af te leggen op het befaamde Bugatti-circuit. En die anderen zijn niet min: ploegmaat Ted Ooijevaar (NL), Felix Rhijnen en Pascal Ramali (D), Scott Arlidge (NZ), Ewen Fernandez (F), en nog 4 andere Belgen: Bart en Maarten Swings, Ferre Spruyt en Jore Van den Berghe.
Vanaf de start om 16u op zaterdag 30/06 tot aan de aankomst 24u later op zondag 01/07 kunnen jullie de resultaten en de stand live meevolgen op de website www.matsport.fr waar je in de rechterkolom kan doorklikken naar de "24h du Mans Roller"
0 Reacties
Gisteren stond in Utrecht de volgende marathon voor de KPN Inline Cup op het programma. Een mooie wedstrijd op een afgesloten wieler- en skeelerparcours op een oude vuilnisbelt. Van zo'n accommodatie kunnen ze in België nog iets leren. Voor de wedstrijd kwam sponsor Gerrit van schaats- en skeelershop De Veste met een Belgisch Kampioenenpak aanzetten! Alvast een motivatie om me, ondanks de zware afgelopen trainingsweek even te tonen in de wedstrijd. Toen na een 3-tal ronden Erwin Mesu en Simon Schouten wegreden zag ik m'n kans. Ik reed er op de klim naartoe en kreeg Willem Hut, Sjaak Schipper en Robert Post mee. Allemaal hardrijders, dus we hadden snel een halve minuut voorsprong te pakken. De gemiddelde snelheid lag in de eerste wedstrijdhelft iedere ronde boven de 40 km/u, en we liepen uit tot anderhalve minuut voorsprong. Ik zag enorm af in de kopgroep, en had nooit een fris gevoel, resultaat van de trainingen in functie van Le Mans, maar als je in zo'n groep zit kan je natuurlijk altijd net dat ietsje meer. De laatste 5 km lag het tempo iets lager waardoor ik de kans kreeg m'n tweede adem te vinden. Ik kon een ontsnappingspoging van Willem Hut neutraliseren en besloot op de laatste klim m'n kans te gaan. In de sprint was ik immers kansloos tegen de snellere Mesu en Schipper. Boven op de klim viel het even stil en kon ik nog vrij explosief demarreren. Ik had meteen enkele meters en die gaf ik niet meer prijs. Mijn mooiste overwinning ooit, na een heel zware wedstrijd aan een gemiddeld snelheid van 39,96 km/u! Deze doet enorm deugd. Klik hier als je het videoverslag niet kan zien! Klik hier voor het tekstverslag op schaatsen.nl Klik hier voor het artikel op Skatingsisters, Inlinenieuws, Skatingonline En om af te sluiten nog een mooie quote op de website van de Eeklose schepen van sport Dirk Van De Velde:
" Sven Mallezie is de Tom Boonen van Eeklo. Na zijn BK op natuurijs in Aalter, is het pas goed beginnen lopen voor hem... Nu in 2012 BK skeeleren ( marathon) en nu ook winnaar van een A-wedstrijd in Nederland. Er staat geen maat op zijn skeelersnelheid. Kwatongen beweren dat hij dagelijks oefent in zijn straat, het Mandeweegsken, met snelheidsregistratie door het politiebord... " Vandaag stond er nog eens een wedstrijd in Nederland op het programma. Een halve thuiswedstrijd eigenlijk, want plaats van afspraak was Vlissingen, een uurtje rijden vanuit Eeklo. Helena reed zelfs samen met Frank met de fiets naar Breskens, om van daaruit de boot te nemen naar Vlissingen. Een mooi tochtje! Bij aankomst bleek dat de wind ook in Zeeland goed aanwezig was. Een windkracht 6, die pal op de neus blies op een zware klinkerstrook die we 25 keer moesten passeren. Het beloofde dus een mooie, maar zware wedstrijd te worden. Jammer dat een groot deel van het peloton z'n kat stuurde. Met een goeie 20 man aan de start is eigenlijk beschamend voor zo'n mooie organisatie. Henk Gemser zou zeggen: "Dat kan beter!" De wedstrijd werd al snel opengebroken door een demarrage van Crispyn Ariëns die de hele wedstrijd weg bleef en won. Jouke Hoogeveen probeerde mee te gaan, en werd uiteindelijk 2de. Ik ging ook mee, maar werd snel teruggefloten door mijn benen die hevig protesteerden. Zelfs aanklampen bij het peloton lukte eventjes niet meer. Samen met Bart Mol was ik ronden lang op achtervolgen aangewezen, op een steeds verder uitdunnend peloton. Gelukkig kreeg ik het gat gedicht, en kon ik aansluiten bij het peloton dat voor plaats 6 in de wedstrijd streed. Mijn benen voelden in de tweede wedstrijdhelft een stuk beter dan in de eerste ronden, maar ik kon niet echt potten breken. In de laatste ronde moest ik lokale belofte Antwan Tolhoek nog voor me dulden in de strijd om de 6e plaats en werd ik dus 7e na een ware slijtageslag die uiteindelijk maar door 10 rijders werd uitgereden. Wat mij betreft mag Vlissingen een jaarlijks terugkerende wedstrijd worden. Mooi en zwaar parcours op een toplocatie, hopelijk in de toekomst een waardige deelname! Foto's met dank aan Marije en Helena
Na enkele weken zonder wedstrijd stond vandaag de eerste koers in een drukkere junimaand op het programma: het BK Marathon te Mechelen. Op een technisch parcours met enkele lastige bochten moesten 43ronden van een kleine kilometer worden afgelegd. Ik heb enkele mooie trainingsweken achter de rug dus had wel zin om er iets van te maken. Met het ontbreken van enkele toppers was de mogelijkheid er wel om er iets moois van te maken. Na enkele rustige rondjes kwamen er enkele demarrages van onder andere Wannes Van Praet, Matthias Vosté en Stijn Van Hove. Toen het even stil viel trok ik in de aanval samen met Jens Maertens. Die moest echter lossen, dus raakte ik met nog een 30-tal km te gaan alleen op kop. Ondertussen had ik een voorsprong van een 20-tal seconden opgebouwd, die ik ronde per ronde stelselmatig uitbouwde. Achteraf hoorde ik dat enkele sterke mannen zich stuk beten op de voorsprong en uit koers stapten. Een aantal ronden voor het einde dubbelde ik de groep van 3 achtervolgers en wist ik me zegezeker. In mijn laatste ronde liet ik het groepje weer rijden en kwam alleen over de meet als Belgisch kampioen marathon. Een beloning voor de vele trainingsuren van de afgelopen maanden, en misschien wel mijn mooiste zege ooit. Foto's: Helena Van Wassenhove
|
Archief
Juni 2016
|