Na een weekje van vergaderingen, bezoeken en helaas ook veel te veel en lekker eten in Denemarken stond afgelopen zaterdag de wielerwedstrijd in Sint-Laureins op het programma. Met pap in de benen reed ik de eerste rondjes achter de auto en ik voelde snel dat het geen topdag zou worden. Toen in de eerste ronde in wedstrijdmodus al iemand de graskant opzocht en de schouders dikwijls breder bleken te zijn dan de beschikbare plaats besloot ik me veilig achteraan te nestelen. Daar kon ik vlot meerijden. Ik probeerde nog 1 keer met 2 vluchters van achterin weg te rijden maar we kregen geen ruimte. Achterin de groep reed ik de wedstrijd rustig uit, en kon ik zo gelukkig uit het gewoel van de sprint blijven. Daarin gingen immers 2 renners hard tegen de vlakte. Iets wat er al heel de wedstrijd zag aan te komen. Blij dat ik me veilig achterin kon houden, en dat ik spelenderwijs de wedstrijd toch kon volbrengen. Volgend jaar eens proberen enkele wielerwedstrijdjes op een hoger niveau te volbrengen.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
Archief
Juni 2016
|